Krystyna Gorazdowska (1912-1998)
Artystka fotografik. Pierwszy okres jej pracy zawodowej, artystycznej i społecznej w dziedzinie fotografii związany jest z Warszawą (do 1944), drugi okres dotyczy Wrocławia (1945-52), a trzeci rozpoczął się w 1952, gdy osiadła w Zakopanem i objęła swymi zainteresowaniami Podtatrze i Tatry. W Zakopanem w 1952-74 prowadziła w Muzeum Tatrzańskim pracownię fotograficzną. Jej fotografie o charakterze etnograficznym i krajobrazowym ukazały się w wielu albumach i książkach. Krystyna Gorazdowska miała również wiele wystaw indywidualnych, m.in. dwie wystawy w Domu Ludowym w Bukowinie Tatrzańskiej, w 1967 r. i 1997 r. Była członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Fotograficznego i Związku Polskich Artystów Fotografików, a w 1957 nadano jej tytuł „Międzynarodowego Artysty Fotografika”. Krystyna Gorazdowska pokochała nad życie Tatry, Podhale i Bukowinę Tatrzańską. Zbiór negatywów związanych z Bukowiną i bukowianami od 1994 r. znajduje się w posiadaniu Domu Ludowego.