Bronisława Dziadoń-Konieczna (1894-1968)
Urodziła się na Łysej Polanie, gdzie jej ojciec, Jędrzej Dziadoń był leśniczym. Od dziecięcych lat towarzyszyła jej muzyka. Częstym gościem w domu był Bartłomiej Obrochta, u którego pobierała pierwsze lekcje gry na skrzypcach. Ze względu na niechęć ojca do jej pasji, pod jego nieobecność sięgała po skrzypce i grała. Jej wielkim sprzymierzeńcem był Władysław hrabia Zamoyski. Polecił on przywieźć Brońci wspaniałe skrzypce z Wiednia a Jędrzeja przekonał, by ten pozwolił jej grać. W rodzinnej kapeli Dziadoniów została prymistką mając 12 lat. Mimo wielu domowych obowiązków niebawem założyła własną kapelę, uczyła gry na skrzypcach młodych muzykantów. Często grywała na weselach, zabawach oraz w zespole działającym przy Domu Ludowym. Oficjalnie jako pierwsza kobieta muzykantka - prymistka z Podhala wystąpiła w 1952 roku, kiedy to na Pierwszym Podhalańskim Popisie Konkursowym Ludowych Muzyk Góralskich w Zakopanem jej zespół otrzymał II miejsce, a ona zdobyła specjalną nagrodę „Najlepszego Prymisty”. Była ciepłą, wzbudzającą jednocześnie wielki szacunek i respekt osobą, która potrafiła skupić wokół siebie zarówno dzieci, jak i wybitnych muzykantów.
